Jak przechowywać cukier? Cukier biały można przechowywać bardzo długo. Właściwie przechowywany cukier ma nieokreślony okres przydatności do spożycia, ale należy pamiętać, że cukier bardzo nie lubi wilgoci. Wilgoć sprawia, że cukier jest twardy i grudkowaty. Gdy tak się stanie, nie ma sposobu, aby ten proces cofnąć. Jak długo można przechowywać perfumy. Termin ważności perfum znajdziemy zazwyczaj na buteleczce lub na pudełku. Jest on umowny, ale najczęściej określany na od 12 do 36 miesięcy. Można wpłynąć na okres przydatności danych perfum, stosując się do wskazówek dotyczących ich właściwego przechowywania. Istnieją dwa skuteczne sposoby, dzięki którym utrzymacie świeżość soku z cytryny przez co najmniej pięć dni. Jeśli chcecie wykorzystać sok z cytryny do pięciu dni, musicie przechowywać go w szczelnie zamkniętym pojemniku, do którego nie dostanie się powietrze. W innym przypadku musicie po prostu zamrozić sok. Mrożenie soku Fermentacja sprawia, że pierzgę można długo przechowywać. Białko rozpada się na peptydy i aminokwasy. Spożywcza, profilaktyczna i lecznicza wartość pierzgi jest znacznie większa niż pyłku kwiatowego ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwą przyswajalność. Przechowywanie takich produktów w zamkniętych próżniowo opakowaniach pozwala zachować ich jakość i skuteczność przez dłuższy czas. 10. Elektronika i części komputerowe. Części komputerowe i inne drobne urządzenia elektroniczne mogą być również zamknięte próżniowo. Powietrze może negatywnie wpływać na działanie takich Mrozić można niemal wszystko. Od zup, mięs, warzyw i owoców, po pieczywo, ciasta czy nabiał. Jednak trzeba wiedzieć, że nie wszystko nadaje się do mrożenia, a mrożonki nie mogą leżeć w zamrażalce w nieskończoność. Każda potrawa ma swoją datę używalności, nawet jak przechowujemy ją w minusowych temperaturach. xDf7Jx. Gwarantujemy Państwu najwyższą jakość produktu i aktualną datę ważności. ZBIÓR PIERZGI W 2021 ROKU W naszym sklepie dostępna jest pierzga pszczela 1 kg, która będzie idealna dla każdego z Państwa. Dbając o Wasz komfort i zadowolenie, cały czas poszerzamy asortyment o produkty, które mogą być interesujące. Pierzga to bardzo ciekawa propozycja z wieloma zaletami, dlatego zachęcamy do zapoznania się ze szczegółowym opisem. Czym jest pierzga i jak powstaje?Pszczoła zbiera pyłek kwiatowy i transportuje go do ula. Część pyłku jest zjadana przez pszczoły część jest magazynowana w ramkach plastra pszczelego. W trakcie magazynowania pyłek kwiatowy mieszany jest z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi. W ten sposób pszczoły konserwują go na czas braku pyłku w przyrodzie, jest to ich późniejsze zmagazynowane pożywienie. W warunkach środowiska gniazda pszczelego pyłek kwiatowy jest poddany fermentacji mlekowej, która sprawia, że powstaje pierzga. Następnie pszczelarz wydobywa pierzgę która jest ususzona i gotowa do spożycia. Fermentacja sprawia, że pierzgę można długo przechowywać. Białko rozpada się na peptydy i aminokwasy. Dla czego pierzga jest lepsza od pyłku kwiatowego?Pierzga podobnie jak pyłek kwiatowy posiada właściwości odżywcze, antybakteryjne i wzmacniające. Jednak wartość spożywcza, profilaktyczna i lecznicza pierzgi jest znacznie większa niż pyłku kwiatowego ze względu na bogatszy skład, proces konserwacji oraz łatwiejszą przyswajalność. Przeczytaj więcej o właściwościach pierzgi i działaniu na nasz organizm -> kliknij TUTAJ Sposób spożywania: Zaleca się spożywać 2 łyżeczki dziennie, rano na czczo i wieczorem przed snem. Pierzgę można spożywać bezpośrednio do ust, można też rozpuścić 1 łyżeczkę w filiżance z wodą, sokiem, mlekiem lub miodem. Pierzga powinna się moczyć minimum 4 godziny. Można zalać pierzgę wieczorem i wypić ją rano. Po jej wypiciu, w ten sam sposób proszę przygotować roztwór do wypicia na wieczór. Analogicznie postępujemy każdego dnia. Kraj pochodzenia Polska Producent PERLO Marek Kaszyk Ul. Krakowska 25 38-300 Gorlice Nazwa może niezorientowanym kojarzyć się różnie, z gatunkiem ptaka, rośliną… Dziś postaramy się przybliżyć wiedzę o tym, czym faktycznie jest mało znana pierzga, czyli sfermentowany pyłek kwiatowy, jaki ma skład i właściwości korzystne dla zdrowia człowieka. Produkt ten to jeden ze skarbów natury, który zawdzięczamy pszczołom. Nic dziwnego, że organizacje ekologiczne nawołują do ich ochrony. Każdy powinien mieć świadomość, że dają nam nie tylko większość żywności, ale i możliwości wspomagania ludzkiego organizmu tak liczne, że trudno wymienić je wszystkie. Skąd się bierze pierzga? Pierzga to pyłek kwiatowy występujący w postaci tak zwanych obnóży. Po zebraniu z kwiatów przez pszczołę można go zobaczyć przy nóżkach owada. To ich pokarm (obok miodu). W ulu zostaje on złożony do komórki plastra i przez kolejną pszczołę, tzw. ulową zmieszany w wydzieliną jej ślinianek i z miodem, a następnie ubity, a wejście do komory zasklepione woskiem. Następuje fermentacja dzięki której składniki najwartościowsza są łatwiej przyswajalne także dla ludzi, a sam produkt nie psuje się (podobnie jak kiszone ogórki, czy kapusta). Pszczela rodzina potrzebuje w ciągu roku to od 15 do 45 kg pierzgi i każdy niedobór powoduje niższą jej odporność. Stąd można „odebrać” pszczołom niewiele, bo jest niezbędna larwom. Młode pszczoły karmicielki wykorzystują ją do produkcji mleczka pszczelego. Jaki skład ma pyłek pszczeli? Pyłek przefermentowany ma więcej węglowodanów i kwasu mlekowego, niż surowy i dlatego korzystnie oddziałuje na układ pokarmowy. Podanie dokładnego składu jest trudne, bo zależy od wielu czynników: tego, jakim pyłkiem odżywiała się pszczoła, gdzie i o jakiej porze, w jakich warunkach go zbierała, czy pochodzi z pasieki ekologicznej, przydomowej, czy konwencjonalnej, czy i jak ją leczono. Składa się z witamin: A, B1, B2, B6, B12, C, D, E, H, M, P, PP, oraz wielu mikroelementów: potasu, magnezu, wapnia, miedzi, żelaza, krzemu, siarki i manganu. Przybliżony skład podawany przed producentów to np.: Białko 24% (w tym 32 szczególne aminokwasy egzogenne i endogenne, fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, treonina, walina, alanina, prolina, seryna, histydyna, glicyna) Węglowodany 27% Tłuszcz 4,8% ( w tym 12 kwasów tłuszczowych, między innymi: kwas palmitynowy, linolowy, linoleowy, arachidonowy) Mikroelementy: Fosfor 0,53% Potas 0,58% Wapń 0,225% Magnez 0,148% Sód 0,044% Żelazo 140 ppm Mangan 100 ppm Cynk 78 ppm Miedź 14 ppm Nikiel 4,5 ppm Witaminy: Tiamina 9,4 ppm Niacyna 157 ppm Ryboflawina 18,6 ppm Pirydoksyna 9 ppm Kwas pantotenowy 28 ppm Kwas foliowy 5,2 ppm Biotyna 0,32 ppm Witamina C 350 ppm Karoteny 95 ppm Witamina E 14 ppm Nawet jeśli są to wartości uśrednione, to widać, że pierzga może stanowić zdrowy dodatek do diety współczesnego człowieka. Nic nie zastąpi oczywiście zbilansowanej diety, ale jeśli na co dzień zapominamy o jogurcie naturalnym, kiszonej kapuście, a o domowych ogórkach możemy pomarzyć, to warto spróbować wspomóc naturalną odporność organizmu przy pomocy pyłku pszczelego. To cenny produkt odżywczy ale i leczniczy. Pierzga – jak wpływa na organizm człowieka Jak wspomnieliśmy wpływ produktu przefermentowanego jest dla organizmu korzystniejszy. A skoro układ pokarmowy, w tym szczególnie jelita, to dla ciała nasza „druga skóra”, która świadczy o jego ogólnym stanie, to warto brać pod uwagę, co jemy i jaką to ma jakość. Powierzchnia jelit dorosłego człowieka to kilkaset metrów kwadratowych, a skóra to „zaledwie” 2 metry kwadratowe. Łatwo sobie wyobrazić, jakie spustoszenie robią w nich antybiotyki. Dla odbudowania mikroflory jelitowej, warunkującej prawidłowe wchłanianie substancji odżywczych, zdecydowanie polecamy pierzgę. Białka w niej zawarte maja większą aktywność biologiczną niż w samym pyłku, ma ona bowiem większą ilość peptydów i wolnych aminokwasów w związku ze wzrostem ilości enzymów zwierzęcych przekazanych przez pszczołę. Poza tym białka jest w tym skarbie natury więcej niż w mięsie wołowym czy wieprzowym. Spożywanie pierzgi zaleca się w stanach anemii, także po zabiegach operacyjnych, osłabienia psychicznego, w tym depresji, chronicznego zmęczenia umysłowego i fizycznego, trudności z koncentracją, osłabieniu wzroku, braku apetytu u dzieci i starszych osób, przy odtruwaniu wątroby w chorobach i przy zatruciach, z propolisem w stanach zapalnych jamy ustnej, przy przeroście prostaty, w kłopotach żołądkowych (reguluje zarówno biegunki jak i zaparcia), działa przeciwzapalnie i może być stosowany także w kosmetyce. Wystarczy na koniec dodać, że pszczoły odżywiane pierzgą żyją dłużej niż te karmione pyłkiem. Jak przechowywać i jak jeść? W zaleceniach możemy przeczytać, że pierzga może być suszona, lub mrożona. Często poleca się ją przechowywać w lodówce (w szczelnym opakowaniu, by nie dostała się tam wilgoć). Warto zwrócić uwagę, czy mamy do czynienia z pierzgą pozyskaną naturalnie (o tą łatwiej bezpośrednio w dobrych pasiekach), czy przygotowaną sztucznie (najczęściej w preparatach odżywczych i leczniczych) i zawsze stosować się do zaleceń co do przechowywania i dawkowania podanych przez producenta. Można ją jeść samą lub zmieszaną z miodem. Na stronie pasieki ( znaleźliśmy informacje na temat dawkowania: Dawki dzienne: dzieci 3-5 lat 10 gram pyłku, dzieci 6-12 lat 15 gram pyłku, dzieci powyżej 12 lat i dorośli 20 gram pyłku, dorośli leczniczo 30-40 gram pyłku. Łyżeczka od herbaty zawiera około 5 gram pyłku. Najlepiej spożywać pierzgę trzy razy dziennie przed jedzeniem, a kurację taką prowadzić 1-3 miesiące, w okresie wiosennym i jesiennym, gdy organizm najbardziej potrzebuje odbudowy lub ochrony. Przed zastosowaniem w chorobach złożonych, wielonarządowych, nowotworowych i w szczególnych przypadkach indywidualnych należy skonsultować się z lekarzem. Poza bardzo małymi dziećmi, osobami uczulonymi na produkty pszczele i diabetykami z nieunormowanym poziomem glukozy we krwi – pierzgę warto polecić każdemu zainteresowanemu zdrowiem i bogatą dietą. Małgorzata Górska Źródła: Informacje od Pasieki w Miłosnej Produkty pszczele cieszą się coraz większą popularnością u osób zainteresowanych zdrową żywnością. Liczne badania potwierdzają dobroczynne działanie apiterapii, czyli leczenia przy użyciu substancji wytwarzanych przez pszczoły. Najbardziej popularny jest oczywiście miód, rozpowszechniony ze względu na swoje zastosowania kulinarne. To jednak nie jest jedyny leczniczy produkt pozyskiwany z pasieki. W ulach odnajdziemy również niezwykłą pierzgę pszczelą. Ta substancja przez długi czas była lekceważona, dziś coraz częściej uznaje się ją za bezcenny produkt pszczeli. Przeciętna osoba zwykle nie ma pojęcia, czym w ogóle jest i jak wygląda pierzga. Trudno się temu dziwić, skoro nawet wielu pszczelarzy nie przywiązywało do niej wagi i nie zdawało sobie sprawy z tego, jakim dobrem dysponują. Dzięki pracy naukowców badających pszczoły, czyli apiologów, wiemy coraz więcej o tym bardzo ciekawym produkcie. Pierzga to sfermentowany w ulu pyłek kwiatowy. Pszczoły wylatując każdego dnia w poszukiwaniu kwiatów, zbierają z nich pyłek i nektar. Przy użyciu swoich sprawnych kończyn i włosków na ciele jeszcze w locie są w stanie uformować drobinki pyłku w większe grudki, czyli obnóża. Po dostarczeniu ich z powrotem do ula wkładają uformowane obnóża do plastrów. Ubijają w nich pyłek, dodając nieco miodu i swojej śliny. Dzięki wysokiej temperaturze otoczenia zachodzi fermentacja, umożliwiająca powstanie kwasu mlekowego. Pierzga pszczela właściwości Pierzga pszczela to produkt o bardzo wysokiej zawartości białka i wielu witamin. Fermentacja mlekowa sprawia, że białko z pierzgi przyswaja się kilka razy lepiej niż to pochodzące z suchego pyłku. Wynika to z faktu, że pyłek to twarde ziarenka, dobrze zabezpieczone przed czynnikami trawiennymi. Przetworzenie ich w pierzgę otwiera łatwy dostęp do wszystkich ich zdrowotnych właściwości. Badania składu pierzgi potwierdziły występujące w niej witaminy takie jak A, B1, B2, C i D. To również zasobne źródło mineralnych, między innymi żelaza, fosforu i potasu. Pierzga, co to daje pszczołom? Można sobie zadać pytanie, po co właściwie pszczoły zadają sobie trud wytwarzania pierzgi w swoich ulach. Bardzo duży udział białka w składzie tej substancji sprawia, że jest to doskonały pokarm dla larw i młodych pszczół. Gospodarka ula wymaga jak najszybszego rozwoju kolejnych pokoleń owadów, dlatego pierzga pszczela to niemal superfood dający zwiększone efekty w porównaniu do pyłku. Okazuje się, że mądre pszczoły traktują wyrób pierzgi jak przygotowywanie przetworów na zimę. Zawartość kwasu mlekowego sprawia, że substancja ta jest zakonserwowana i odporna na działanie szkodników. Dzięki temu jej zapasy mogą długo leżeć w ulu, pełniąc rolę spichlerza na czas zimy i wczesnej wiosny, kiedy nie ma możliwości zbierania z kwiatów świeżego pyłku. Jak stosować pierzgę? Najprawdopodobniej nigdy nie widziałeś, jak wygląda pierzga pszczela. Produkt przyjmuje formę ciemnobrązowego twardego granulatu. Jest słodko-kwaśna i zdaniem wielu bardzo dobrze smakuje. Najprostszym sposobem, żeby ją spożyć, jest ssanie granulek jak cukierków. Pod wpływem śliny pierzga rozpuści się i uwolni swoje wartości odżywcze. Pierzgę można też zalać ciepłą wodą i zostawić do rozpuszczenia na noc, a następnie wypić następnego dnia na czczo. Pamiętaj, że woda w żadnym wypadku nie może być gorąca. Wysoka temperatura to wróg wszystkich produktów pszczelich, która niszczy zawarte w nich prozdrowotne substancje. Miód z pierzgą Bardzo ciekawym pomysłem oferowanym przez pasieki jest połączenie dwóch produktów pszczelich. Pierzga z miodem wymieszana w słoiku jest dostępna u większości sprzedawców. Dzięki temu bardzo korzystny skład pierzgi może połączyć się z korzyściami i smakiem płynącym z miodu. Pierzga w miodzie Pszczelarze najczęściej łączą te dwa produkty w stosunku 90-10. Czyli pierzga z miodu stanowi 10% zawartości słoika. Sfermentowany pyłek ze względu na swój kwaskowaty posmak obniża nieco słodkość całości. Pierzga pszczela połączona z miodem może okazać się dobrym rozwiązaniem dla osób, które nie lubią zbyt słodkiego jedzenia. Pierzga pszczela na co pomaga Osoby cierpiące na rozmaite schorzenia bardzo często mówią, jak bardzo pomogła im pierzga. Właściwości lecznicze tej substancji są ogromne. Pierzga pszczela działa korzystnie w przypadku chorób układu pokarmowego, krwionośnego, wątroby i prostaty. Zwraca się uwagę na jej działanie uspokajające, pomagające osobom zmagającym się ze stresem i schorzeniami psychicznymi. Pierzga pszczela jest często stosowana przez sportowców jako środek wspierający szybszą regenerację organizmu po dużym wysiłku. Z tego samego powodu właściwości pierzgi docenili pacjenci po operacjach, którym pomogła w rekonwalescencji. Pierzga a rak Badania nie dowiodły, żeby stosując pierzgę, można było wyleczyć nowotwór. Nie zmienia to jednak faktu, że ze względu na wysoką zawartość minerałów i substancji odżywczych, pierzga pszczela to bardzo korzystny dodatek w diecie osoby cierpiącej na chorobę nowotworową. Wysoka zawartość białka i żelaza pozwala na szybszy powrót do formy po zastosowaniu chemioterapii. Pierzga pszczela przeciwwskazania Stosowanie pierzgi pszczelej jest bezpieczne, nie można jej przedawkować. Jedyną grupą, która nie może jej zażywać, są osoby uczulone. Tak jak w przypadku miodu i jadu, ona również wywołuje niekorzystne objawy u osób uczulonych na produkty pszczele. Pierzga a odchudzanie Chociaż może się to wydawać zaskakujące, to również w przypadku prób odchudzania bardzo pomocna okaże się pierzga pszczela. Zastosowanie tej substancji przy procesie zrzucania wagi pozwala na przyspieszenie pracy metabolizmu i bardziej skuteczne spalanie kalorii. Osoby chodzące na siłownie bardzo często postanawiają stosować pierzgę, żeby jeszcze skuteczniej wyrzeźbić swoją sylwetkę. Pierzga dla dzieci Skład pierzgi jest całkowicie bezpieczny dla dzieci powyżej trzeciego roku życia. Wielu specjalistów zachęca do wzbogacania dziecięcej diety o pierzgę. Chociaż produkt ten powstaje, by zapewnić zdrowy rozwój młodym owadom, to działa tak samo w przypadku ludzi. Wysoka zawartość białka, witamin A, C, D, B1, B2 i B12, potasu, fosforu i żelaza, to właściwości, z których dzieci mogą wspaniale skorzystać. Regularne stosowanie pierzgi pszczelej bardzo ułatwi zaspokajanie wysokiego zapotrzebowania energetycznego i mineralnego u naszych pociech. Pierzga skutki uboczne Kolejną zaletą, jaką niesie ze sobą ten produkt pszczeli, jest to jak bezpieczna, jest pierzga. Dawkowanie jej nie niesie za sobą ryzyka żadnych skutków ubocznych. O ile nie masz problemu z uczuleniem, możesz stosować pierzgę bez żadnych obaw i wątpliwości, bo ta w niczym ci nie zaszkodzi. Jak pić pierzgę pszczelą Rozpuszczenie pierzgi w ciepłej wodzie i picie jej przed jedzeniem o poranku, to bardzo skuteczny sposób na korzystanie z jej zdrowotnych właściwości. Jednak nie wszyscy mają czas, żeby pamiętać o przygotowaniu tego napoju. Ciekawą alternatywą okazuje się wtedy być pierzga w tabletkach. Kapsułki z ekstraktem pierzgi pozwalają przyjmować ten produkt w wygodnej formie, a jednocześnie nie tracić nic z jego bezcennych właściwości odżywczych. Pierzga a cukrzyca Stosowanie pierzgi pszczelej może się okazać bardzo korzystne dla osób cierpiących na cukrzycę. Dzięki substancjom w niej zawartym diabetycy mogą zwiększać wydzielanie insuliny i obniżać poziom cukru we krwi. Jeżeli nie jesteś pewien, czy to odpowiednia metoda w twoim konkretnym przypadku cukrzycy, skonsultuj się z lekarzem, który pomoże ci rozwiać twoje wątpliwości. Ile kosztuje pierzga Ceny pierzgi są nieco wyższe niż w przypadku innych produktów pszczelich. Wynika to z dosyć trudnego procesu jej pozyskiwania. Pszczoły zawsze fermentują pyłek kwiatowy w dokładnie takiej ilości, jaka jest potrzebna do zaspokojenia potrzeb ula. W jaki sposób pszczelarze są w stanie pozyskiwać pierzgę, bez wyrządzania strat w zapasach gromadzonych przez pszczoły na zimę? W czasie gdy pola i łąki obfitują w pyłek kwiatowy, pszczelarze opróżniają ule z plastrów wypełnionych pierzgą. Pszczoły od razu zdają sobie sprawę z ubytku w zapasach i na nowo fermentują pyłek, z którego powstaje pierzga. Cena produktu jest dosyć wysoka również z powodu większych problemów w jego przechowywaniu. W przeciwieństwie do pyłku, granulki pierzgi są bardziej narażone na działania warunków atmosferycznych. Pszczeli pokarm Pierzga pszczela sprawia, że młode owady szybko nabierają sił i mogą wykonywać swoją pracę dla ula, z której korzystają też ludzie. Produkty wytwarzane przez te owady to doskonałe źródło witamin co jest szczególnie ważne w czasach kiedy tak bardzo doceniamy znaczenie zdrowia i odporności. Mając świadomość jak stosować pierzgę, możesz wykorzystywać apiterapię w swoim codziennym życiu. Oprócz pierzgi warto zwrócić uwagę również na pyłek pszczeli. Właściwości tego produktu są bardzo korzystne, a cena przystępna. Może to być dobra alternatywa dla pierzgi, w przypadku gdy nie chcesz wydawać dużo pieniędzy. Tematem powinny się zainteresować zwłaszcza kobiety spodziewające się dziecka. Pyłek pszczeli w ciąży to doskonały sposób na budowanie odporności i dostarczanie substancji odżywczych, w tym szczególnie wymagającym momencie życia. O doskonałych właściwościach miodu nie trzeba nikogo przekonywać. Wiele jednak osób nie wie, że ul skrywa również inne skarby. Pierzga, miód pszczeli i pyłek kwiatowy to substancje, które nie tylko bardzo dobrze wzmacniają odporność, ale również wspomagają leczenie wielu dolegliwości. Cenna pierzga Pierzga to pyłek kwiatowy, który zmieszany jest z miodem oraz enzymami i kwasami trawiennymi pszczoły miodnej. Składany jest on w ramkach plastra pszczelego, gdzie w środowisku gniazda poddawany jest fermentacji mlekowej wywołanej przez pałeczki Lactobacillus. Pierzgę można długo przechowywać, bo w trakcie fermentacji białka pyłku rozpadają się do postaci peptydów i aminokwasów, zwiększa się zawartość cukrów prostych, powstają także liczne ilości kwasu mlekowego. Te wszystkie procesy zabezpieczają produkt na długi czas. Pierzga jest ponadto niezwykle łatwo przyswajalna przez organizm człowieka. Ma ponadto niezwykle imponujący skład. Zawiera dużo białka, cukru, kwasu mlekowego, witamin (A, B1, B2, B12, C, PP, E, D, K, H) oraz makro- i mikroelementów, fosfor, potas, wapń, sód, magnez, żelazo, cynk. Liczne w tym produkcie są również enzymy ( inwertaza, katalaza, lipaza, laktaza). Ma ponadto właściwości odżywcze, antybakteryjne i wzmacniające. Pierzgę można stosować profilaktycznie (najczęściej po dwie łyżeczki dziennie – rano i wieczorem). Wspomaga też leczenie wielu chorób i dolegliwości. Kiedy warto stosować pierzgę? Po pierzgę warto sięgać w stanach depresyjnych, w czasie dużego stresu i obciążenia psychicznego (związanego np. z przemęczeniem), gdy intensywnie pracujemy umysłowo (tego rodzaju pyłek kwiatowy poprawia zdolność koncentracji i twórczego myślenia), w zaburzeniach krążenia obwodowego, w schorzeniach gruczołu krokowego (prostaty) i w chorobie niedokrwiennej serca, w problemach ze wzrokiem, w celu obniżenia cholesterolu. Pierzga ze względu na jej łatwą przyswajalność dobrze reguluje przemianę materii, dlatego też doskonale działa, gdy dochodzi do zaburzeń przewodu pokarmowego (np. biegunki), w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Wykazano również jej pozytywne działanie w przypadku chorób skóry (w tym łuszczycy). Jak stosować pierzgę? Warto stosować pierzgę jako codzienną kurację profilaktyczną. Zapewnimy sobie tym samym wzmocnienie i regenerację organizmu, zwłaszcza jeśli w ostatnim czasie chorowaliśmy, mieliśmy operację lub zabieg, czujemy się nieustannie zmęczeni i nerwowi lub gdy badanie krwi wykazało niedobory witamin lub składników mineralnych. Warto podawać ją dzieciom i osobom starszym. Ograniczeniem w spożyciu pierzgi jest alergia na produkty pszczele. Pierzgę najlepiej kupować w pasiekach lub w sklepach z żywnością eko. Nie jest to produkt tani, proces jej pozyskiwania jest niezwykle czasochłonny. Spożywa się ją bezpośrednio ze słoika, dokładnie gryząc. Można też rozpuścić ją w przegotowanej wodzie lub mleku. Dostępna jest również pierzga z miodem pszczelim, i to połączenie jest niezwykle wartościowe – oba produkty wzmacniają swoje właściwości. Sprawdź najtańsze oferty na pierzgę EKO Propolis – antybiotyk XXI wieku Propolis to potocznie nazywany kit pszczeli, będący mieszanką substancji żywicznych wydzielonych przez pączki drzew oraz balsamu pyłkowego, jaki wytwarzany jest w organizmie pszczół z pyłu kwiatowego. Tę substancję poddano licznym badaniom, w czasie których wyodrębniono blisko 300 składników, a wśród nich: substancje lipidowe i woskowe, biopierwiastki, witaminy, związki białkowe, estrogeny aromatyczne, kwasy fenolowe. Kiedy stosować propolis? Dobrze jest sięgać po propolis w okresie jesienno-zimowym, by ustrzec się przed przeziębieniami i grypą, a dodatkowo wzmocnić odporność. Dowiedziono również jego skuteczności w leczeniu schorzeń układu pokarmowego ( choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy). Substancja ta bardzo dobrze radzi sobie również z problemami stomatologicznymi, np. zapalenie jamy ustnej, nadżerka, pleśniawki, afty, zapalenie dziąseł, paradontoza, ból zęba. Kit pszczeli to także lekarstwo stosowane w przypadku odmrożeń, oparzeń, owrzodzeń i odleżyn, ale również środek radzący sobie z wszelkiego rodzaju dermatozami (ma działanie przecigrzybiczne i przeciwbakteryjne). Jego zastosowanie przyspiesza gojenie się ran, uszkodzeń skóry i błon śluzowych, a także regeneruje tkankę, zapobiegając zakażeniom. W domowych warunkach można przygotować wyciąg etanolowy z propolisu oraz maść propolisową. Kit pszczeli dostępny jest w formie grudek lub proszku, można również kupić gotowe produkty, których podstawowym składnikiem jest propolis (sprzedawane są w postaci pudrów, maści, tabletek, czopków, wyciągów spirytusowych, aerozoli, granulatów). Należy pamiętać, że choć propolis jest niezwykle cennym produktem pszczelim, jest również środkiem silnie alergizującym. Zawiera wiele alergenów (badacze zidentyfikowali blisko 30 składników kitu pszczelego, które uznane są za substancje uczulające) i z pewnością nie powinny po niego sięgać osoby z alergią na produkty pszczele. Częściej do reakcji alergicznych dochodzi w przypadku miejscowego stosowania propolisu (wyprysk kontaktowy), rzadziej – przy doustnej terapii. Eliksir młodości – przez wielu tak nazywany – jest substancją niezwykle odżywczą. Dowodzi tego fakt, iż królowa matka karmiona wyłącznie mleczkiem pszczelim, żyje 40 razy dłużej niż reszta pszczół (ich głównym pokarmem jest nektar). W swoim składzie zawiera witaminę C i E oraz witaminy z grupy B, aminokwasy, białka, wapń, żelazo, fosfor oraz wiele innych cennym makro- i mikroelementów. Podobnie jak propolis, mleczko pszczele pomaga w regeneracji organizmu i wzmacnia jego odporność. Koi również nerwy, pozwalając zminimalizować stany depresyjne i rozdrażnienie. Ten suplement diety jest również polecany pacjentom chorującym na nadciśnienie tętnicze, miażdżycę oraz niedokrwistość. Poleca się go również kobietom w ciąży, bo obniża ryzyko poronienia. Jak podawać mleczko pszczele? Mleczko pszczele w smaku jest kwaskowate i raczej mało smaczne. Najlepszą formą jego podania jest trzymanie odpowiedniej ilości mleczka pod językiem przez ok. 5 minut (tyle czasu produkt ten potrzebuje, by się wchłonąć). Warto pamiętać, by nie używać metalowej łyżeczki. Mleczko można połączyć również z miodem, co powinny robić zwłaszcza osoby z chorobami żołądkowymi. Mleczko pszczele powinno być przechowywane w lodówce. Nie odnotowano dotychczas żadnych skutków ubocznych stosowania mleczka pszczelego (nawet przez długi okres czasu). Ten suplement diety może być stosowany równocześnie z innymi lekami, nie wchodzi z nimi w reakcję. Podobnie jak inne wyroby pszczelarskie, nie może być jednak stosowany u osób z alergią na miód. Pierzga, propolis, mleczko pszczele to produkty będące naturalną bombą witaminową. Wzmacniają odporność i mają bardzo dobry wpływ na ogólne samopoczucie, a tego właśnie oczekujemy, kupując w aptekach komercyjne suplementy diety. Może więc warto zwrócić się ku naturze i jej darom? Przeczytaj tekst na temat zalet zdrowotnych miodu. Jesteś tutaj: Start »|| Biblioteczka »|| Wszystko o pyłku i jego pozyskiwaniu »|| Część 7. Pierzga ważna i niedoceniana Wszystko o pyłku i jego 7. Pierzga ważna i niedoceniana Pierzga jest produktem pszczelim wytworzonym z obnóży pyłkowych, zmagazynowanych i ubitych w plastrach z dodatkiem miodu, nektaru i śliny pszczół. Na skutek fermentacji mlekowej i innych procesów skład chemiczny pierzgi różni się od składu pyłku, z którego została wytworzona. Kwas mlekowy, którego w pierzdze jest około 3-3,5% konserwuje pierzgę i nie dopuszcza do rozwoju w niej procesów gnilnych. Pierzga stanowi pokarm białkowy pszczół oraz główne źródło witamin i składników mineralnych. Wartościowy pokarm Ze względu na duże walory odżywcze pierzga jest doskonałą odżywką białkowo-witaminową dla ludzi, znacznie lepiej przyswajaną niż pyłek pozyskiwany w formie obnóży. Należy też ją pozyskiwać, konserwować i przechowywać z myślą o wykorzystaniu do żywienia pszczół w okresach braku pożytku pyłkowego. Przede wszystkim należy prowadzić taką gospodarkę plastrami, by pszczoły gromadziły pierzgę w plastrach jasnych, które będzie można wykorzystać do ułożenia gniazda zimowego. Zapewnienie dużej ilości pierzgi w zapasach zimowych decyduje nie tylko o jakości przezimowania rodziny, ale przede wszystkim o rozwoju wiosennym. [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Przechowywanie plastrów z pierzgą Przechowywanie plastrów z pierzgą jest trudne, ponieważ ze względu na dużą wartość odżywczą stanowi ona idealne podłoże dla rozwoju drobnoustrojów (pleśnie i drożdżaki) oraz jest atrakcyjnym pokarmem dla różnych szkodników. Największe straty w zapasach pierzgi spowodowane są rozwojem grzybni Bettsia alvei, powodującej tak zwaną grzybicę ulową. Pierzgę mogą też porastać kropidlaki, wytwarzające bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt aflatoksyny. W pierzdze zaatakowanej przez pleśnie rozwijają się też drożdżaki, powodujące jej fermentację. Pierzga pochodząca z chorych rodzin jest źródłem zakażenia, zawierać może bowiem przetrwalniki Paenbacillus larvae, powodujące zgnilec złośliwy, przetrwalniki Nosema apis i ceranae oraz grzybicy wapiennej i kamiennej. [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Preparatami takimi, stosowanymi w formie roztworu wodnego, opryskuje się plastry z pierzgą. Po odparowaniu wody substancja o właściwościach grzybobójczych pozostaje na powierzchni plastrów i pierzgi, dezynfekując i chroniąc ją przed wtórnym zakażeniem. Preparat taki działa też zabójczo na przetrwalniki grzybów wywołujących grzybicę wapienną i kamienną i może być używany do odkażania wnętrza uli po rodzinach chorych na grzybice. Dopuszczone na rynek preparaty, mające w swoim składzie kwas salicylowy i chitozan, nie wykazują toksycznego działania na pszczoły i nie powodują zaburzeń w rozwoju rodziny pszczelej. Pozyskiwanie pierzgi Zarówno w celach konsumpcyjnych, jak i z myślą o żywieniu pszczół, można pozyskiwać samą pierzgę. Niestety, jak dotąd nie opracowano wydajnego urządzenia, przy pomocy którego można by oddzielać pierzgę od plastrów bez zanieczyszczania jej woskiem (i innymi składkami plastra pszczelego). Dlatego niektórzy pszczelarze pozyskują pierzgę ręcznie, dzięki czemu pozostaje ona wolna od zanieczyszczeń, jest to jednak bardzo pracochłonne. Pierzgę ręcznie wydobywa się przy pomocy rurki o średnicy 5 mm z zaostrzonymi krawędziami, ze sprężynowym mechanizmem tłoczkowym w środku. Pozyskaną w ten sposób pierzgę przechowuje się w szczelnych naczyniach, zalaną miodem, w niskich temperaturach, w pomieszczeniu suchym i ciemnym. Taka mieszanina pierzgi z miodem jest doskonałą odżywką białkowo-witaminową, wzmacniającą organizm i stosowaną we wspomaganiu leczenia wielu chorób. Przyswajalność składników pyłku kwiatowego podawanego w postaci wymieszanej z miodem pierzgi jest kilkakrotnie wyższa niż zawartych w suszonych obnóżach pyłkowych. Pierzgę w ten sposób zakonserwowaną można też podawać ... [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Metoda Makowicza Pierzgę dosyć dokładnie oczyszczoną z plastrów można uzyskać stosując metodę Makowicza. Polega ona na zdrapaniu pierzgi z plastra przy pomocy odsklepiacza widełkowego, używanego do odsklepiania miodu. Uzyskany produkt zwilża się miodem w ilości około 0,3 kg miodu na ... [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów W wielu polskich pasiekach pierzga jest produktem niedocenianym i powinno się zwracać większą uwagę na jej właściwe pozyskiwanie, magazynowanie i wykorzystanie.

pierzga jak długo można przechowywać